بسم الله...
جنگ صفین بود و نوجوانی سیزده ساله...
امیرالمومنین علیه السلام نقاب به چهره قمر بنی هاشم زدند و او را روانه ی میدان کردند...
معاویه؛ ابوشعتاء دلاور معروف عرب را پیش فرستاد.
ابوشعتاء گفت: اهل شام مرا حریف هزار اسب میدانند، در شان من نیست، یکی از پسران من برای او کافیست...
هفت پسر را به جنگ فرستاد و یکی پس از دیگری به دست قمر منیر بنی هاشم علیه السلام به درک واصل شدند.
خودش عصبانی به قصد انتقام خون پسرانش به میدان آمد و او نیز با ضربتی به درک واصل شد...
جنگ مغلوبه شده بود. همه در حیرتند که این نوجوان کیست که چنین جنگاوری میکند!
امیرالمومنین علیه السلام به عباس گفتند: برگرد پسرم.
سپاهیان گفتند: یا امیرالمومنین اجازه بدهید تا کار را یکسره کند.
اما حضرت اجازه ندادند و فرمودند: " اِنَهٌ ذٌخرٌ الحسین... او ذخیره برای حسین است. "
